Strandhuis

Op dit moment zit Maarten in de bus van Rio naar Maceio. Ook de vliegtickets rond kerst blijken ontzettend duur te zijn, vandaar dat Maarten de bus heeft genomen. Alhoewel de countrysisters wel een goedkoop ticket wisten te scoren naar Rio voor een leuke prijs. Ach of je nou met het vliegtuig van Rio naar Maceio gaat of met de bus, het is een klein verschil. Met het vliegtuig 4 uurtjes en met de bus slechts 36 uurtjes! Maarten zal wel gebroken zijn als hij hier aankomt. Denk dat ik hem naar het strand moet dragen.

Vorig weekend was een -hoe zal ik het zeggen- een bijzonder weekend. De countrysisters hadden via internet contact gezocht met couchsurfers in Maceio. (Couchsurfing is enorm populair bij jongere mensen en niet alleen omdat het een goedkope manier van overnachten is. De basis is een groot internationaal netwerk van mensen over de hele wereld die hun zetel gratis ter beschikking stellen aan vreemden die in de buurt een plek zoeken om te overnachten.).
Ze kwamen in contact met 2 heren van 20 en 24 jaar. Om hen beter te leren kennen hadden ze afgesproken om ergens wat te drinken met z´n viertjes. In de loop van de avond sloten ook andere studenten aan en zo zaten we aan een lange tafel op een terras gezellig de hele avond te kletsen en te borrelen. De jongens van de couchsurfing zaten op te scheppen over een strandhuis 20 km hier vandaan. Niet alleen de dames konden daar overnachten maar ook de andere studenten mochten daar een kijkje nemen en eventueel overnachten, want er was wel plek voor 20 personen. De familie van 1 van de heren woonde daar in het strandhuis. Een paar dagen later besloten we om met een grote groep daar naar toe te gaan. De zus van de couchsurfer werd ingezet om ook een auto te besturen. Ik vroeg of het geen probleem was of ik samen met de countrysisters 1 nachtje in het strandhuis kon overnachten. Voor het geval de bestuuders de verleiding niet konden weerstaan om bier te drinken diezelfde avond weer terug te rijden naar Maceio. Ik werd verzekerd van een eigen slaapkamer en dacht dat ik alles onder controle had. Totdat ik bij de zus voorin in de auto stapte en zij vroeg of ik haar biertje wilde vasthouden zodat zij de auto kon starten. Ik was zo verbaasd dat ik braaf haar biertje vast hield. Voor ik wist reden we richting het strandhuis en ik vroeg ik mezelf af waarom ik niet had besloten om uit te stappen. De route naar het strandhuis was wel erg mooi, dat dan weer wel. Naast dat we bijna een motorrijder hadden aangereden bleef ze keurig binnen de witte stroken rijden. Aangekomen bij bestemming reden we door een poort, soort van centerparcs.

We hadden eigenlijk verwacht dat we bij het strandhuis zouden eten, drinken en kletsen maar dat bleek niet het geval te zijn. De heren liepen direct naar het strand, ook goed. In de loop van de avond liepen we naar het strandhuis. Ronaldo (de jongen van de couchsurfing) liep het huis binnen. Wij bleven braaf buiten wachten, vervolgens liep hij naar buiten om te vertellen dat er eigenlijk niet voldoende plek was voor de countrysisters en mij. Hij zou op zoek gaan naar sleutel van een ander strandhuis op het park. In dat strandhuis was op dat moment niemand. Terwijl de andere studenten van de taalschool weer terugreden naar Maceio, bleven de countrysisters en ik achter op het park samen met Ronaldo. Na veel wachten en onduidelijkheid liepen we het strandhuis van zijn tante binnen en keken we teleurgesteld rond. Tuinstoelen stonden opgestapeld in de woonkamer, het zag er niet schoon en fris uit en vooral ongezellig. De countrysisters (20 en 21 jaar) hadden die nacht daarvoor bij mij in het appartement geslapen en ik wilde er zeker van dat dit een goede plek was voor de meisjes. Ik vroeg daarom wat de bedoeling was, dat ze hier de rest van de week zouden verblijven? Ronaldo vertelde dat ze zolang konden blijven als ze wilden. Ik zou immers maar 1 nachtje daar in het strandhuis verblijven.
Terwijl de meisjes schaapachtig om zich heen keken, besloot ik ondertussen een bezem te pakken en de boel wat gezelliger te maken. Maar na 5 minuten leunde ik met mijn arm op de bezemsteel en besefte ik dat het onbegonnen werk was. De countrysisters fluisterden zachtjes dat ze zo blij waren dat ik er ook nog was. Ik wilde het er beste van maken en vroeg Ronaldo of hij wat drinken had, coca cola ofzo of een sapje. Nee zei hij er was geen drinken maar we konden wel een supermarkt opzoeken. Daar had ik even geen trek in omdat de supermarkt waarschijnlijk 20 minuten daar vandaan was en inmiddels 20:30. Ronaldo begon in mijn ogen een behoorlijk groot sukkel-gehalte te krijgen. En in de ogen van de countrysisters trouwens ook. Om het nog mooier te maken pakte Ronaldo een pak rijst en spaghetti uit zijn rugtas en zei daarbij dat hij de saus vergeten was te kopen. Gelukkig hadden we geen honger omdat we op het strand wat hadden gegeten. Dus zeiden we maar braaf dat het geen probleem was. Ronaldo besloot om in zijn eentje op zoek te gaan naar een supermarkt om drinken en wat chips te scoren. Wij hadden intussentijd de tijd om alles even goed te analiseren en kwamen tot de conclusie dat het een drama was. Want waar moesten we precies gaan slapen? We liepen met z´n drietjes rond in het huis en konden het niet te laten om alles te bekritiseren. Geen schone lakens, geen schone matrassen, geen schone keuken en Ronaldo is een loser eerste klas. Dat was trouwens niet het enige, de badkamervloer was bezaaid met dooie muggen en gele aanslag. Dit alles begon op onze lachspieren te werken. Niet veel later kwam Ronaldo terug en vertelde dat de supermarkt gesloten was maar hij wel fruit had gevonden op de straat. Wij zeiden weer braaf dat dat geen probleem was. Er werden hangmatten opgehangen op de veranda en de countrysisters en ik besloten om die nacht in een hangmat door te brengen. De countrysister in 1 hangmat en ik in 1 hangmat. Ronaldo mocht wat ons betreft 5 km verderop op een matras slapen op het park. De hangmatten waren wel relaxed trouwens, dat moet ik eerlijk toegeven. Toen ik Ronaldo vroeg of hij een deken had voor de hangmat, liep hij het huis binnen en kwam terug met een vies tafellaken. Ik kon wel onder dat tafellaken slapen volgens hem maar bedankte hem vriendelijk. We aten wat fruit en terwijl Ronaldo op zoek ging naar meer fruit, kwamen wij niet meer bij van het lachen. We zaten te geinen dat we op dat moment eigenlijk weg moesten sneaken en een taxi naar Maceio moesten nemen. Als het niet een god vergeten plaats was, had ik dat direct gedaan maar het was inmiddels te donker. Ronaldo kwam terug met een hand vol fruit, soort van pruimen. Hij besloot om een douche te nemen en ik immiteerde er vrolijk op los. Ik liep de hoek om en deed de loser eerste klas na en zei tegen de countrysisters:
Eh sorry maar er is geen plek in het huis van mijn familie
Eh sorry maar ik heb geen eten en drinken...
Eh sorry maar ik heb geen schone lakens...
Eh de supermarkt is gesloten..
Het enige positive hieraan was dat we daar ontzettend hard om konden lachen. Ronaldo kwam inmiddels de veranda weer opgewandeld en zei: we have a problem.. Wij begonden het bijna leuk te vinden, wat nou weer? Bleek het doucheputje verstopt te zijn waardoor er een grote plas water in de gang en woonkamer ontstond. Dus Ronaldo met een vieze dweil in de weer. De countrysisters hadden ondertussen besloten om hier niet langer dan 1 nacht te blijven. Ronaldo vertelde ons dat we vroeg op moesten staan want hij moest wat dingen regelen in Maceio. Als hij weet hoe dat moet ´regelen´dacht ik bij mezelf. De wekker zou om 06:00 afgaan. Mooi! We zouden de bus naar Maceio terug nemen. De dames hadden ontzettend veel bagage bij zich, 2 zware koffers + een paar dikke tassen. De volgende ochtend zouden er het hoognodige meenemen naar Maceio en op een andere dag de rest van de bagage weer ophalen.
We deden een poging om in de hangmat te slapen. Elk uur werd ik wakker en om 03:00 kreeg ik last van mijn rug en probeerde in het huis op een bankje en vies matrasje verder te slapen. Daar trof ik op een ander bankje 1 van de countrysisters aan. Rond 04:30 werd het een klein beetje licht. Ik sneakte zachtjes weg uit het huis om over het strand te wandelen en de zon op te zien komen. Met mijn mobiel maakte ik foto´s en genoot van de frisse lucht en het geluid van de zee. Teruggekomen bij het huis was niemand wakker. Ik friste mezelf op, pakte wat spulletjes in en maakte de countrysisters wakker. Ronaldo werd wakker en zei dat hij erg moe was en op een ander tijdstip wel naar Maceio wilde. Toen brak mijn Hollandse klomp. Ik zei dat ik nu weg wilde en dat de dames ook belangrijke dingen moesten regelen die dag. Met wat gezucht stond Ronaldo op. De dames adviseerde ik om toch wel alle bagage in één keer mee te nemen. Het zou vast niet makkelijk zijn om die een paar dagen later weer op te moeten halen. Al zeulend over het park zagen we nog 2 aapjes. Ja dat dan weer wel inderdaad. Ontzettend leuk om te zien, helemaal in de vroege ochtend wanneer je geen verkeer hoort maar voornamelijk vogels hoort fluiten.
Aangekomen in Maceio passeerden we het centrum en zei ik tegen Ronaldo dat we eruit moesten om een andere bus te nemen. Ronaldo zei dat we een halte later er ook wel uit konden. Daar aangekomen bleek toch dat we beter in het centrum hadden kunnen uitstappen. Ronaldo stelde voor om dat stuk terug te lopen. Ik ben vaak te lief maar met slaapgebrek, zware koffers van de meiden, de zon die je doet zweten, blijkt dat ik ineens goed op mijn strepen kan staan. Ik brulde nog net niet ´neeeeeeeeeee´. Maar negeerde Ronaldo en besloot om met de dames te overleggen of we een taxi zouden nemen. Dat leek de beste oplossing en Ronaldo bleef daar omdat hij een andere kant op moest.
Die week logeerden de meiden bij mij in het appartement. Ze hebben heerlijk mexicaans gekookt en de ontbijtjes waren ook om te smullen. Na een week hadden ze iemand anders gevonden via couchsurfing. Een keurige jongen die weet hoe het hoort. Hij heeft een schoon appartement, houdt de deur voor hen open, helpt hen met de zware koffers en heeft zelfs voorgesteld om hen naar het vliegveld te brengen om 02:00 vannacht. Dan vliegen de countrysisters namelijk naar Rio.
Wat ben ik blij dat er heren bestaan die wel weten hoe het hoort en weten hoe ze het één en ander moeten organiseren. Daarom ben ik extra blij om Maarten morgen weer te zien!

Ik zeg ga naar de supermarkt, prop je koelkast vol, maak je huis schoon. Voor de mensen die logees krijgen met kerst, organiseer een schoon bed, steek de kaarsjes aan laat de mensen zich welkom voelen in je huis.

Fijne kerstdagen allemaal!

Liefs Vio