Laatste fase van de reis
Blijf op de hoogte en volg Violette
15 Januari 2013 | Brazilië, Maceió
Maarten is inmiddels weer in Nederland. En ik ben eventjes alleen in Rio. Hieronder wat we zoal hebben uitgespookt de afgelopen dagen:
- Botanische tuin bezocht - op de dag van mijn verjaardag- en geluncht onder het genot van heerlijke witte wijn op de nabijgelegen Parque Laga. Heb nog nooit in mijn leven op zo´n prachtige locatie mijn verjaardag gevierd. Snoop Dog heeft hier de videoclip´Beautiful´opgenomen.
Voor de mensen die te nieuwsgierig zijn kunnen youtube raadpegen.
- Pau de asucar (ook wel sugar lover genoemd) beklommen met een kabelbaan. De berg lijkt op een suikerbrood, vandaar de naam. In eerste instantie begreep ik niet zo goed waarom dat zo´n toeristische trekpleister is.´Het is maar een berg hoor´. Tot dat ik daar boven op stond en het uitzicht zag. Het schijnt zelfs zo te zijn dat het uitzicht op Pau de ascucar nog mooier is dan op de berg Corcovado waar het wereldberoemde Christus beeld staat. Daarnaast kun je op de Pau de asucar goed wandelen in de schaduw onder de bomen of in de volle zon, een terrasje pakken en op papier een wens schrijven en deze in een grote bak deponeren. Gesprek tussen Maarten en mij:
Vio: Ik weet dat je nog een keer op uitzending wilt maar zullen we toch maar voor iedereen wereldvrede wensen?
Maarten:Ja, dat is goed.
- Wandelen op Copacabana, check! En inderdaad, daar lopen prachtige mensen rond. Maar ook toeristen, 70+, dikke mensen en dunne mensen. Dus mocht je Copacabana vermijden omdat je denkt dat je niet aan het perfecte plaatje voldoet, niet doen!
- Nationaal Museum.
- In een spontane bui een kerk binnen gewandeld. Lekker hypocriet maar in het buitenland steek ik graag kaarsjes aan in een katholieke kerk. Dit voor de mensen die het moeilijk hebben of mij gewoon dierbaar zijn. We zagen nergens kaarsjes dus na 5 minuten zijn we weer naar buiten gewandeld.
- Favela tour! Wat aan aanrader! Circa 10 jaar geleden waren er nog drugsbendes actief, nu niet meer en daarom is het er veilig. Alleen´s avonds laat kun je er beter niet wandelen omdat er dan mensen onder invloed zijn. De mensen in de Favela werken zich uit de naad om rond te komen. Al wandelend door de smalle straatjes is er niks logisch, trappetje op, trappetje af...´Hey een bakker! Wat leuk´. Kinderen springen als aapjes over muurtjes en wij moeten ondertussen uitkijken dat we niet in de poep stappen.
Herken je dat als je de kerstboom op wilt tuigen eerst de kersverlichting uit de knoop moet halen? Zo hangt de bedrading van de electrische tijd boven de huisjes en de steegjes. En ook hier krijg ik de neiging om een bezem te pakken en alle zooi van de steegjes aan te vegen.
Vio: Ik krijg zin om hier alles op te ruimen.
Maarten: succes!
Ondanks mijn drukke schema heb ik toch nog even tijd kunnen vrij maken voor mijn neef John die in Rio woont ;) Op een regenachtige dag hebben we een taxi naar zijn werk genomen. Gezellig geklets in zijn kantoortje en ik weet nu precies wat John doet. Hij is een super truster! Heb je een probleem, kun je hem in vertrouwen nemen. Wel gek dat er op zijn naambordje van zijn kantoor thruster met een H staat geschreven. Dat zal wel een spelfoutje zijn denk ik. En wat die olie er precies mee te maken heeft is me nog niet duidelijk. Ik denk dat hij wel eens naar een platform vliegt omdat daar de mensen ook behoefte hebben om iemand in vertrouwen te nemen. Kort samengevat is John is een soort van bedrijfsmaatschappelijkwerker voor de olieindustrie in Rio. Volgens mij heb ik het zo wel goed omschreven ;)
Niet veel later stapten we in de auto om vervolgens een kopje koffie te drinken in de shoppingmall. Daarna heerlijk gegeten bij een typisch Braziliaans restaurant. Waarom dat restaurant dan the Outback heet en je overal plaatjes ziet van kangaroes vind ik een beetje raar. Na het eten stopte John ons in een taxi naar huis. Ik smeekte Maarten om niet gelijk naar het hostel te gaan om mensen die willen stappen te vermijden. Heb de hele tijd het gevoel dat ik me moet verantwoorden tegenover de mensen die elke avond stappen. En word soms gek van dat gezeur: please enyoy us! Dus hebben we nog ergens wat gedronken en waren rond 01:00 in het hostel.
Een paar dagen later hebben we besloten om wel de stoute schoenen aan te trekken en een dansje te wagen. En wat voor één! In deze periode net voor carnaval heb je voorproefjes voor het echte feest. Op een plein stonden mensen verkleed te dansen en te drinken op trommelmuziek. Mannen gekleed als vrouwen enz. Samen met een paar mensen uit het hostel gingen de voetjes van de vloer. Door de bewolking en de regen van de afgelopen tijd was ik even het gevoel van Brazil kwijt. Maar binnen 5 minuten was het weer volledig terug!
De laatste fase van mijn reis is nu ingegaan. Ondanks dat ik tot 26 januari in Rio ben, begin ik soms te verlangen naar een eigen huisje/ appartementje. Leven in een hostel is leuk maar helaas kunnen we hier niet zelf koken waardoor we elke dag buiten de deur eten. In het appartement in Maceio was het ideaal dat ik daar een kledingkast had, een bank, tv, keukentje en een rekje om de was op te hangen. Hier hang ik mijn was over stoelen heen en leef ik uit de koffer. En ik mis ritme, het ritme van elke dag werken, het ritme van een paar keer sporten in de week en het ritme van normaal eten. Als ik hier lid zou worden van een sportschool en in een appartementje zou wonen, zou ik hier gerust nog een halfjaar kunnen wonen. Maar natuurlijk heb ik ook weer zin om familie en vrienden te zien en thuis te zijn in Gouda-city samen met Maarten.
Momenteel maak ik mezelf nuttig door af en toe een sollicitatie te versturen en probeer ik de komende dagen nog een paar keer te joggen met Evi. Gister heb ik toch nog kaarsjes aangestoken bij een kerk. Dit moest buiten in plaats van binnen en had gevoel dat ik met een paar Brazilianen stond te BBQ-en. Dit omdat er zwarte wagentjes stonden waar je de kaarsjes in kon zetten. Sommige besloten om in in één ker 10 kaarjes aan te steken waardoor er soms hoge vlammen ontstonden. In ieder geval een mooie ervaring om het een keer zo mee te maken.
Last but not least haal ik vanavond Yvet van het vliegveld op en sluiten we samen deze mooie reis af.
Misschien kan ik het gevoel van jaloezie een beetje wegnemen door te zeggen dat mijn bruine kleurtje begint weg te ebben door de regen van afgelopen week.
Heb zin om jullie weer allemaal te zien! Dikke zoen! x
- Botanische tuin bezocht - op de dag van mijn verjaardag- en geluncht onder het genot van heerlijke witte wijn op de nabijgelegen Parque Laga. Heb nog nooit in mijn leven op zo´n prachtige locatie mijn verjaardag gevierd. Snoop Dog heeft hier de videoclip´Beautiful´opgenomen.
Voor de mensen die te nieuwsgierig zijn kunnen youtube raadpegen.
- Pau de asucar (ook wel sugar lover genoemd) beklommen met een kabelbaan. De berg lijkt op een suikerbrood, vandaar de naam. In eerste instantie begreep ik niet zo goed waarom dat zo´n toeristische trekpleister is.´Het is maar een berg hoor´. Tot dat ik daar boven op stond en het uitzicht zag. Het schijnt zelfs zo te zijn dat het uitzicht op Pau de ascucar nog mooier is dan op de berg Corcovado waar het wereldberoemde Christus beeld staat. Daarnaast kun je op de Pau de asucar goed wandelen in de schaduw onder de bomen of in de volle zon, een terrasje pakken en op papier een wens schrijven en deze in een grote bak deponeren. Gesprek tussen Maarten en mij:
Vio: Ik weet dat je nog een keer op uitzending wilt maar zullen we toch maar voor iedereen wereldvrede wensen?
Maarten:Ja, dat is goed.
- Wandelen op Copacabana, check! En inderdaad, daar lopen prachtige mensen rond. Maar ook toeristen, 70+, dikke mensen en dunne mensen. Dus mocht je Copacabana vermijden omdat je denkt dat je niet aan het perfecte plaatje voldoet, niet doen!
- Nationaal Museum.
- In een spontane bui een kerk binnen gewandeld. Lekker hypocriet maar in het buitenland steek ik graag kaarsjes aan in een katholieke kerk. Dit voor de mensen die het moeilijk hebben of mij gewoon dierbaar zijn. We zagen nergens kaarsjes dus na 5 minuten zijn we weer naar buiten gewandeld.
- Favela tour! Wat aan aanrader! Circa 10 jaar geleden waren er nog drugsbendes actief, nu niet meer en daarom is het er veilig. Alleen´s avonds laat kun je er beter niet wandelen omdat er dan mensen onder invloed zijn. De mensen in de Favela werken zich uit de naad om rond te komen. Al wandelend door de smalle straatjes is er niks logisch, trappetje op, trappetje af...´Hey een bakker! Wat leuk´. Kinderen springen als aapjes over muurtjes en wij moeten ondertussen uitkijken dat we niet in de poep stappen.
Herken je dat als je de kerstboom op wilt tuigen eerst de kersverlichting uit de knoop moet halen? Zo hangt de bedrading van de electrische tijd boven de huisjes en de steegjes. En ook hier krijg ik de neiging om een bezem te pakken en alle zooi van de steegjes aan te vegen.
Vio: Ik krijg zin om hier alles op te ruimen.
Maarten: succes!
Ondanks mijn drukke schema heb ik toch nog even tijd kunnen vrij maken voor mijn neef John die in Rio woont ;) Op een regenachtige dag hebben we een taxi naar zijn werk genomen. Gezellig geklets in zijn kantoortje en ik weet nu precies wat John doet. Hij is een super truster! Heb je een probleem, kun je hem in vertrouwen nemen. Wel gek dat er op zijn naambordje van zijn kantoor thruster met een H staat geschreven. Dat zal wel een spelfoutje zijn denk ik. En wat die olie er precies mee te maken heeft is me nog niet duidelijk. Ik denk dat hij wel eens naar een platform vliegt omdat daar de mensen ook behoefte hebben om iemand in vertrouwen te nemen. Kort samengevat is John is een soort van bedrijfsmaatschappelijkwerker voor de olieindustrie in Rio. Volgens mij heb ik het zo wel goed omschreven ;)
Niet veel later stapten we in de auto om vervolgens een kopje koffie te drinken in de shoppingmall. Daarna heerlijk gegeten bij een typisch Braziliaans restaurant. Waarom dat restaurant dan the Outback heet en je overal plaatjes ziet van kangaroes vind ik een beetje raar. Na het eten stopte John ons in een taxi naar huis. Ik smeekte Maarten om niet gelijk naar het hostel te gaan om mensen die willen stappen te vermijden. Heb de hele tijd het gevoel dat ik me moet verantwoorden tegenover de mensen die elke avond stappen. En word soms gek van dat gezeur: please enyoy us! Dus hebben we nog ergens wat gedronken en waren rond 01:00 in het hostel.
Een paar dagen later hebben we besloten om wel de stoute schoenen aan te trekken en een dansje te wagen. En wat voor één! In deze periode net voor carnaval heb je voorproefjes voor het echte feest. Op een plein stonden mensen verkleed te dansen en te drinken op trommelmuziek. Mannen gekleed als vrouwen enz. Samen met een paar mensen uit het hostel gingen de voetjes van de vloer. Door de bewolking en de regen van de afgelopen tijd was ik even het gevoel van Brazil kwijt. Maar binnen 5 minuten was het weer volledig terug!
De laatste fase van mijn reis is nu ingegaan. Ondanks dat ik tot 26 januari in Rio ben, begin ik soms te verlangen naar een eigen huisje/ appartementje. Leven in een hostel is leuk maar helaas kunnen we hier niet zelf koken waardoor we elke dag buiten de deur eten. In het appartement in Maceio was het ideaal dat ik daar een kledingkast had, een bank, tv, keukentje en een rekje om de was op te hangen. Hier hang ik mijn was over stoelen heen en leef ik uit de koffer. En ik mis ritme, het ritme van elke dag werken, het ritme van een paar keer sporten in de week en het ritme van normaal eten. Als ik hier lid zou worden van een sportschool en in een appartementje zou wonen, zou ik hier gerust nog een halfjaar kunnen wonen. Maar natuurlijk heb ik ook weer zin om familie en vrienden te zien en thuis te zijn in Gouda-city samen met Maarten.
Momenteel maak ik mezelf nuttig door af en toe een sollicitatie te versturen en probeer ik de komende dagen nog een paar keer te joggen met Evi. Gister heb ik toch nog kaarsjes aangestoken bij een kerk. Dit moest buiten in plaats van binnen en had gevoel dat ik met een paar Brazilianen stond te BBQ-en. Dit omdat er zwarte wagentjes stonden waar je de kaarsjes in kon zetten. Sommige besloten om in in één ker 10 kaarjes aan te steken waardoor er soms hoge vlammen ontstonden. In ieder geval een mooie ervaring om het een keer zo mee te maken.
Last but not least haal ik vanavond Yvet van het vliegveld op en sluiten we samen deze mooie reis af.
Misschien kan ik het gevoel van jaloezie een beetje wegnemen door te zeggen dat mijn bruine kleurtje begint weg te ebben door de regen van afgelopen week.
Heb zin om jullie weer allemaal te zien! Dikke zoen! x
-
15 Januari 2013 - 15:45
Maarten:
Sugar LOAF (oftewel suikerbrood)...maar sugar lover is misschien nog wel beter. ;)
Leuk stukje weer lief, hier sneeuwt het (alweer)...voor niks de stoep sneeuwvrij gemaakt vanochtend. :P -
15 Januari 2013 - 15:58
Daan:
Ik moest lachen om Maartens reactie :P Ennuh, hoezo jaloers, hier hartstikke winter - ook wel weer erg leuk hoor! X -
15 Januari 2013 - 16:19
Violette Kieft:
Stelletje nerds! -
15 Januari 2013 - 18:12
Bea:
Hé Viootje,
Homesweethome is ook weer fijn en goed om te lezen dat je daar ook weer zin in hebt !!!
En ach je kunt hééééééél langgg nagenieten van je prachtige ervaringen ennnnnnnnnn je moet ook nog je verhalen wegbrengen naar de uitgever want dat wordt een leuk boek, ech wah !!!
Geniet van je laatste dagen !!!!!
XXXX -
15 Januari 2013 - 19:11
Anna:
Ook zin om jou weer te zien!!! -
16 Januari 2013 - 02:50
Yvet:
Jaja.. Je bruine kleirtje begint weg te ebben... Yeah right!! ;)
-
17 Januari 2013 - 13:12
Yolanda:
Hi Vio,
Heb weer genoten van je leuke verhalen.
Krijg zelfs zin om het vliegtuig in te stappen.....
en dat zegt wat :-)!
Veel plezier nog met het laatste stuk van je avontuurlijke
reis. X
-
20 Januari 2013 - 14:52
Tina:
Hey Violette!
Ik kwam er een beetje laat achter, want ik begrijp dat je reis alweer bijna ten einde is? Maar wilde je even laten weten dat ik het super vind dat je dit doet en dat ik met veel belangstelling je reisverhalen lees!
Grappig is dat ik, samen met Martine mijn vriendin, aan het sparen ben voor een reis van 6 maanden door Zuid-Amerika. En zoals het er nu uitziet willen we in het eerste kwartaal van 2014 vertrekken en beginnen in Rio! Er leuk dus om er van jou al van alles over te lezen!
Heel veel reisplezier nog en keep up the good stories!
Groetjes,
Tina. -
20 Januari 2013 - 15:09
Mathilda:
Nog veel plezier de laatste week ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
